ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

چطور CV مان را آماده کنیم تا بهترین تاثیرگذاری را

در پروسه پذیرش تحصیلی مان داشته باشد؟

با اینکه رزومه ها (چه رزومه های شغلی و چه رزومه های تحصیلی) معمولا دارای یک هدف مشخص هستند، اما معمولا نمی توان یک فرمت ثابت برای شان تعریف کرد. رزومه های تحصیلی هم مثل دیگر انواع رزومه ساختار ثابتی ندارند و معمولا هر فرد به اقتضای موضوعات و مواردی که قصد ارائه آنها در رزومه اش را دارد، CV را تدوین می کند. با این حال، بعضی موارد و اجزای CV، به وفور در همه رزومه های تحصیلی دیده می شود و از این منظر لازم است شما هم آنها را مد نظر قرار دهید. در ادامه به برخی از مهم ترین اجزای CV اشاره می کنم:

• جزئیات شخصی (Personal Details/ contact information)

اغلب رزومه ها با این بخش آغاز می شوند. این بخش به معرفی اطلاعات فردی صاحب CV اختصاص دارد. مهم ترین بخش های ذکر شده در اطلاعات شخصی عبارتند از نام، آدرس، شماره تلفن، آدرس پست الکترونیک. در صورتی که CV شما برای ارائه به دانشگاه های اروپایی است می توانید اطلاعات تکمیلی شخصی را نیز در این بخش قرار دهید.

• تحصیلات و توانایی های علمی (Education and Qualifications)

این بخش شامل تمام سوابق تحصیلی و علمی شما، از دیپلم دبیرستان گرفته تا آخرین مدرک تحصیلی، رشته ها و گرایش ها و زمان بندی هر دوره تحصیلی خواهد بود. مقطع تحصیلی، نام دانشگاه محل تحصیل، سال آغاز و پایان مقطع، عنوان پایان نامه، نام استاد راهنما، و معدل از مهم ترین بخش هایی است که باید اشاره شود.

یک نکته مهم در بخش Education  بحث نمره کارنامه است که باید حتما ذکر شود. برای اشاره به نمره کلی کارنامه تان (GPA) حتما دانشگاه مقصدتان را در نظر داشته باشید. مثلا در صورتی که CV را برای آمریکای شمالی تنظیم می کنید بهتر است از قالب GPA 0/4 استفاده کنید. چون GPA در CV های آمریکایی بر اساس فرمت صفر تا ۴ است. (برای تبدیل نمره تان به فرمت صفر تا ۴ می توانید از Calculator GPAها استفاده کنید که در گوگل قابل یافتن اند)

• مقالات و انتشارات (Publications)

مقالات و پژوهش های علمی شما بخش اصلی و بسیار مهم درCV شماست. شما در این بخش به مقالات پژوهشی تان، مقالات کنفرانسی، کتاب ها، و سمینارها و ورکشاپ هایی که در آنها شرکت کردید اشاره می کنید. این بخش از نظر داوران بسیار مهم است و نشان می دهد که شما تا چه اندازه آماده ادامه تحصیل در مقاطع ارشد دانشگاهی هستید. به ویژه اگر تصمیم دارید برای مقطع PhD اقدام کنید، سعی کنید دست کم دو مقاله در این بخش داشته باشید (اگر مقاله ISI هم نداشتید باز بهتر است این بخش را با مقالات فارسی تان پر کنید و اگر اصلا مقاله منتشر شده ندارید باز هم می توانید ضمن گذاشتن عنوان یکی از مقالات کلاسی تان، از عبارت in preparation در کنارش استفاده کنید که به معنای در حال آماده سازی است).

در ضمن اگر تجربه تدریس دارید حتما در یک بخش جداگانه تحت عنوان Teaching experience به آن اشاره کرده و موضوع، زمان و مکان تدریس تان را مشخص کنید.

• سوابق و تجارب شغلی و حرفه ای (Work Experiences)

اگر سوابق شغلی و حرفه ای مرتبطی با موضوع رشته تان دارید می توانید در این بخش اشاره کنید. در این بخش باید کل سوابق شغلی شما، اعم از تمام وقت یا پاره وقت، با ذکر نام و تلفن یا آدرس محل کار، به اضافه تاریخ و دوره اشتغال فهرست شود. همه چیز باید خلاصه باشد.

• مهارت ها (Skills)

مهارت های تان را می توانید در دو بخش مهارت های زبانی (Language skills) و مهارت های کامپیوتری/نرم افزاری (Computer/Software skills) ارائه کنید.

توضیحی درباره بخش «Awards and Honors»

در اینجا تذکر یک نکته ضروری است. اگر CV دانشجویان خارجی را دیده باشید، اغلب دارای بخشی تحت عنوان «Awards and Honors» (جوایز و افتخارات) است که حاوی اطلاعاتی مانند دریافت بورس و موفقیت در مسابقات علمی و گرفتن جوایز مختلف و دریافت فاند و اسکالرشیپ و غیره است. اما از آنجا که این نوع جوایز و مسابقات و فاندها در کشور ما وجود ندارد (نهایتا موارد معدودی مثل جشنواره خوارزمی) بهتر است این بخش را با ملاحظه موفقیت هایی همچون رتبه خوب در کنکور، تحصیل در دانشگاه سراسری (می شود آن را نوعی فاند یا دست کم موفقیت در حذف شهریه در نظر گرفت) و داشتن معدل در سطح ۱۰ درصد اول کلاس یا دوره آماده کرد. اما در مجموع سعی کنید تمرکز بیشتری بر روی بخش های دیگر CV داشته باشید تا ضعف در این بخش جبران شود (البته از غلو کردن و دروغ گفتن مطلقا بپرهیزید).

و نکته آخر اینکه حتما در نوشتن سوابق خود دقت کافی داشته باشید. چون به دقت از طرف کمیته ای که مدارک شما را بررسی می کند مورد مطالعه قرار می گیرد. اگر تاکنون چنین تجربه ای نداشته اید می توانید چند نمونه CV را در سایت های اینترنتی بیابید و از آنها الگو بگیرید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره رزومه تحصیلی یا CV داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

انگیزه نامه، یک فرصت استثنایی است که

به توجیه و رفع نواقص پرونده اپلای شما کمک می کند

«انگیزه نامه» اصطلاح مشهوری در پروسه اپلای است. با این حال ممکن است اصطلاح «Statement of Purpose» را با معادل های دیگر آن هم دیده باشید؛ از جمله: Letter of Intent، Personal statement، یا Autobiographical Statement. در عین حال، برای معادل آن در فارسی که معمولا به «انگیزه نامه» شناخته می شود، عبارت های دیگری هم پیشنهاد شده است، از جمله «بیانیه هدف» یا «اظهارنامه هدف». اما مهم است که توجه داشته باشید همه اینها تقریبا دارای یک معنا هستند و یک مساله را دنبال می کنند. معمولا از متقاضیان پذیرش درخواست می شود که علت علاقه مندی به تحصیل در دانشگاه مورد نظر خود را ذکر کنند. این کار در نامه ای به نام Statement of Purpose  انجام می شود که اصطلاحا به آن SOP می گویند.

یک انگیزه نامه خوب و شفاف بیانگر علایق واقعی شماست و مشخص می کند که شما تا چه اندازه برای تحصیل در رشته و مقطع مورد نظر، جدی و پیگیر هستید. انگیزه نامه باید نشان دهنده این موضوع باشد که شما از روی تصادف و شانس، رشته و دانشگاه مورد نظر را انتخاب نکرده اید و دلایلی برای انتخاب خود دارید که مستدل و منطقی اند.

اگر گزینه مصاحبه اسکایپی را کنار بگذاریم، شما در تمام پروسه اپلای، تنها یک بار فرصت آن را خواهید داشت که با داوران ارزیاب پرونده تان مستقیما صحبت کنید (البته یک صحبت مکتوب نه شفاهی!) و آن، در فرصت نگارش SOP یا انگیزه نامه است. به بیان دیگر، انگیزه نامه تنها سندی است که دست خود شماست و شما به واسطه آن می توانید با ادمیشن کامیتی مستقیما صحبت کنید. اهمیت SOP هم دقیقا از همین زاویه است. چون به شما امکان می دهد هر طور که صلاح می دانید و هر نکته ای که نمی شد در قالب کارنامه و CV و نمره زبان و غیره به داوران گفت را حالا بگویید. دانشجویان حرفه ای در پروسه اپلای، در زمان نگارش SOP، دقیقا این فرصت را مد نظر قرار می دهند و برای توضیح و توجیه ضعف ها و گپ های تحصیلی و GPA پایین و غیره ازSOP  استفاده می کنند.

SOP توصیف شما از زبان خودتان است؛ به عبارت دیگر، SOP شما را آن گونه که خودتان می بینید، به تصویر می کشد؛ و بنابراین نشانگر نقاط ضعف و قوت شماست؛ نشانگر این است که چه احساس و اندیشه ای راجع به گذشته خود دارید و در عین حال نشانگر این است که چگونه آینده خود را می بینید یا دوست دارید بسازید. به این ترتیب، می توان گفت SOP نشانگر مسیر گذشته، حال و آینده زندگی شماست (از قضا وجه تفاوت SOP با CV نیز همین مساله است، SOP برخلاف CV بیشتر گزارشگر آینده شماست تا گذشته شما)

یک SOP  استاندارد معمولا حدود ۵۰۰ تا ۸۰۰ کلمه (یک و نیم الی دو صفحه) است و بسیار مهم است که کاملا شخصی سازی شده (Personalized) باشد. معنی این حرف این است که SOP شما نمی تواند کپی از انگیزه نامه های دیگران باشد. چون SOP اساسا یک نوشته کاملا شخصی، بر اساس تجارب و دیدگاه ها و چشم اندازهای اصولی هر شخص است که قابلیت تعمیم به دیگران را ندارد. بنابراین حواستان به این نکته باشد که نباید روی نوشته های دیگران چندان حساب کنید (البته اگر هم بخواهید این کار را بکنید خیلی بعید است بتوانید بیشتر از ۵ جمله برداشت کنید!)

هرچقدر متن شما روان تر باشد موثرتر خواهد بود. به همین دلیل مشاوران اپلای معمولا توصیه می کنند برای نوشتن انگیزه نامه تان، ابتدا چند نمونه خوب را مطالعه کنید تا با ساختار SOP بیشتر آشنا شوید. همچنین لازم است متن انگیزه نامه تان را به لحاظ نگارش انگلیسی کنترل کنید. حتی اگر نگارش انگلیسی تان خوب است باز هم ریسک نکنید و نظر یک کارشناس انگلیسی را درباره متن تان بخواهید.

سوالات و محورهای SOP:

شما در انگیزه نامه به این پرسش ها پاسخ می دهید:

• هدف شما از تحصیل در این رشته و مقطع چیست؟
• هدف شما از تحصیل در این دانشگاه چیست؟
• چه پیش زمینه تحصیلی و تحقیقاتی و کاری نسبت به رشته مورد تقاضا دارید؟
• قصد دارید در زمان تحصیل در دانشگاه با کدام استاد چه فعالیتی را انجام دهید؟
• قصد دارید پس از دانش اموختگی، در چه حوزه هایی فعال شوید و چه موضوعات شغلی یا تحقیقاتی را در پیش بگیرید؟

ساختار انگیزه نامه:

انگیزه نامه هم به خاطر ساختار شخصی و انشایی که دارد، چندان پایبند به یک ساختار استاندارد نیست. با این حال، با توجه به اینکه به هر حال باید در این نوشته بعضی مسائل و پرسش ها پاسخ داده شود، بهتر است از یک ساختار کلی پیروی شود. به ترتیب زیر:

اگر فرض کنیم SOP ما دارای چهار پارگراف است، این پارگراف ها به ترتیب با اهداف زیر نوشته می شوند:

• پاراگراف اول، معرفی خودتان و بیان هدفتان از این انگیزه نامه است. در این پارگراف، که در حکم یک مقدمه برای ورود به بحث اصلی است، شما باید تصویر فردی مشتاق، مصمم و پرانگیزه را از خود نشان دهید.
• پاراگراف دوم بیان کننده سوابق تحصیلی شماست. در این بند سوابق تحصیلی و علمی خود را مطرح می کنید و نشان می دهید برای رسیدن به این پوزیشن خاص، مسیر درستی را طی کرده اید.
• پاراگراف سوم توصیفی از اهداف حرفه ای شما برای ورود به دانشگاه مقصد و شروع کار در پوزیشن مورد نظرتان است. در این پارگراف شما نشان می دهید که دقیقا می دانید چرا می خواهید وارد این دانشگاه و این پوزیشن خاص شوید و دقیقا می دانید که قرار است چه کار کنید.
• پاراگراف چهارم تشریح کننده برنامه و پلان شما برای آینده تان است. در این پارگراف توضیح می دهید که می خواهید از طریق ورود به این دانشگاه و این پوزیشن خاص، چه آینده ای را برای خودتان رقم بزنید.

و چند نکته پایانی …

در آخر خوب است به این نکته توجه داشته باشید که بهتر است متن انگیزه نامه تان خیلی طولانی نشود، چون در این صورت به احتمال زیاد خوانده نخواهد شد. از طرف دیگر یادتان باشد که برای هر دانشگاه یک انگیزه نامه مجزا تهیه کنید. نمی شود یک انگیزه نامه را برای همه دانشگاه ها فرستاد. و اینکه توجه داشته باشید که کارکرد و هدف SOP و CV را با همدیگر خلط نکنید. مثلا در SOP نباید جاهایی که قبلا در آنها کار کرده اید یا مهارت هایی که یاد گرفته اید را فهرست کنید. چیزی که مهم است اشاره کردن به یک یا دو مورد از موفقیت های گذشته تان است برای آنکه نشان دهید آن موفقیت ها شما را به موقعیت کنونی رسانده و اکنون با این اپلای جدید می خواهید در راستای همان عملکرد گذشته تان، آینده تان را بسازید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره انگیزه نامه یا SOP داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

برای موفقیت در پذیرش تحصیلی تان،

لازم است نظر مثبت اساتیدتان را جلب کنید. اما راه حل آن چیست؟

توصیه نامه یا Letter of Recommendation نظر یک متخصص درباره شماست. به بیان دیگر، توصیه نامه قضاوت یک شخص سوم در مورد شماست که نشان می دهد شما در جایگاه آکادمیک تان، از دیدگاه یک متخصص چطور به نظر می رسید. توصیه نامه، نامه یا فرم کامل شده ای است از طرف استادی که شما را می شناسد و حاوی اطلاعاتی درباره شخصیت علمی و عملکرد تحصیلی شماست.

دانشگاه ها بر توصیه نامه تاکید زیادی دارند، چون توصیه نامه یک راه مطمئن و خیلی خوب برای شناسایی و ارزیابی دانشجوی متقاضی اپلای است. بنابراین یک توصیه نامه موفق همچون برگ برنده و یک امتیاز رقابتی مهم در فرآیند اخذ پذیرش شما است. اگر تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه های بین المللی دارید، از همین حالا به فکر دریافت توصیه نامه از اساتیدتان باشید.

غالب دانشگاه ها از شما ۳ توصیه نامه (و بعضی هم ۲ توصیه نامه) می خواهند که حداقل دوتا از آنها باید آکادمیک (یعنی از طرف اساتید دانشگاه) باشد؛ ایده آل این است که توصیه نامه ها توسط اساتیدی که شما در دوران کارشناسی یا کارشناسی ارشد به صورت مستقیم و بلندمدت با آنها همکاری داشته اید (مثلا استاد راهنما یا استاد مشاور) نوشته شود.

بعضی از دانشگاه ها این نامه را مستقیم و به صورت پستی می خواهند و برخی دیگر نیز فرم آماده ای دارند که از وبسایت آنها قابل بارگذاری است. در عین حال، امروزه دانشگاه ها به این سمت رفته اند که نقش دانشجو را در انتقال توصیه نامه کمرنگ کنند، به طوری که خود استاد از طریق ایمیل یا از طریق ورود به پورتال دانشگاه، توصیه نامه اش درباره دانشجو را برای دانشگاه می فرستد. به همین دلیل بسیاری از دانشگاه ها یک فرم خاص برای توصیه نامه به نام فرم Reference Letter دارند که باید توسط اساتید پر شود. در این فرم ها تعدادی پرسش پاسخ کوتاه، تعدادی پرسش از نوع نمره دهی، و تعدادی سوال باز وجود دارد. در پایان جایی هم برای توضیحات اضافه استاد در نظر گرفته شده است.

از آنجا که اساتید شما یا وقت، یا حال و حوصله یا توانایی پرکردن این فرم ها را ندارند، می توانید (و چه بسا بهتر است) از آنها بخواهید که برای شما یک توصیه نامه بنویسند و آن را برای همه دانشگاه ها بفرستید. تقریبا همه دانشگاه ها این مساله را قبول دارند. گاهی هم ناچارید توصیه نامه تان را خودتان بنویسید. به این معنا که استادتان که به شما اعتماد دارد از شما می خواهد متن توصیه نامه را بنویسید تا او بعد از مطالعه آن را امضا کند. اگر چنین موردی برای تان پیش آمد به آن به چشم یک فرصت نگاه کنید و مواردی که ضروری و مهم است را در توصیه نامه بگنجانید.

ساختار و اجزای توصیه نامه

توصیه نامه ها معمولا دارای سه بخش اصلی هستند.

بخش اول: اشاره به موضوع توصیه

دوم: اشاره به سابقه قبلی میان استاد و دانشجو و ذکر مدت و تاریخ دوره همکاری

سوم: اشاره به ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای دانشجو و توصیه او برای پوزیشن جدید

ویژگی های یک توصیه نامه استاندارد

خوب است توصیه نامه تان این ویژگی ها را داشته باشد:

• از طرف استادی که دارای یک جایگاه علمی و آکادمیک برجسته است نوشته شده باشد. چون جایگاه علمی و آکادمیک فرد توصیه کننده، مهم ترین شاخص ارزشمندی یک توصیه نامه است.
• توصیه نامه شما باید یک صفحه پر باشد. یعنی، استاد شما باید به اندازه یک صفحه در مورد شما حرف برای گفتن داشته باشد.
• استاد باید بدون اغراق و به شکلی مستند، ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای شما را مورد تاکید و تایید قرار دهد.
• هنگام درخواست از اساتید برای نوشتن توصیه نامه، سرفصل نکات مهمی که می خواهید در توصیه نامه تان باشد، روی یک برگ در اختیار آنها قرار دهید تا در متن شان به آنها اشاره کنند.
• در صورتی که توصیه نامه به صورت ایمیلی ارسال می شود، لازم است ایمیل فرد توصیه کننده و ایمیلی که توصیه نامه از طریق آن ارسال می شود یک ایمیل دانشگاهی باشد (از ایمیل های عمومی خودداری شود).
• در صورتی که دانشگاه مقصد اجازه می دهد که توصیه نامه را خود شما ارسال کنید، سعی کنید از توصیه نامه هر استاد چند عدد (اصل) با امضای استاد داشته باشید تا هر بار برای یک توصیه نامه جدید به آنها مراجعه نکنید (نسخه زیراکس شده پذیرفته نمی شود)
• در توصیه نامه، باید جایگاه سازمانی فرد توصیه کننده، میزان آشنایی با دانشجو، آدرس و شماره تماس و پست الکترونیک وی درج شود و توصیه نامه هم حاوی لوگو و مهر سازمانی باشد. حتی بهتر است در صورتی که توصیه نامه پست می شود، استاد روی در پاکت توصیه نامه را امضا کند. در صورتی که توصیه نامه را پست می کنید یادتان باشد که توصیه نامه باید مهر و موم شده به دست دانشگاه مقصد برسد (یعنی باید در پاکت را چسب بزنید).

نکته آخری که خوب است در اینجا اشاره کنم این است که علاوه بر اینکه ساختار دریافت توصیه نامه در دانشگاه ها از حالت پستی خارج شده و بیشتر سازوکاری الکترونیک و آنلاین پیدا کرده، همچنین برخی از دانشگاه‌ها، ضمن تماس با نویسنده توصیه نامه‌ها، اعتبار و ارزش توصیه نامه‌های صادر شده را استعلام می‌کنند. به همین دلیل بهتر است هیچ گاه به فکر آماده کردن توصیه نامه‌های تقلبی و fake نباشید. چون اگر دانشگاه مقصد استعلام کند و معلوم شود که استاد چنین توصیه نامه ای را نفرستاده است، شما نه تنها ریجکت می شوید، بلکه مهم تر از آن، نام تان در بلک لیست رفته و فرصت ادامه تحصیل در کشور مقصدتان را برای مدت چند سال از دست خواهید داد.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره توصیه نامه داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره، و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

چطور استاد مورد نظرمان را در پروسه اپلای پیدا کنیم؟

چطور استاد مورد نظرمان را در پروسه اپلای شناسایی کنیم؟

چهار روش شناخته شده برای جستجو

و یافتن استاد راهنمای خارجی در پروسه اپلای

اگر دارید برای مقطع PhD اقدام می کنید، پس خوب است بدانید که تماس گرفتن با اساتید، تاثیر فوق العاده ای در بالا بردن شانس شما در گرفتن پذیرش و ساپورت مالی (فاند) دارد. به ویژه اگر مقصدتان دانشگاه های آمریکای شمالی است این تاثیر دوچندان می شود، چرا که اساتید نقش مهمی در انتخاب و پذیرش اپلیکنت های PhD دارند و حتی بخش عمده ای از فاند دانشجو از طریق گرنت خود استاد تامین می شود. به همین دلیل، خوب است که از همان زمان که مشغول آماده شدن برای مدارک زبان هستید (یعنی اواخر تابستان)، مکاتبه با اساتید را هم شروع کنید.

اما چطور باید یک استاد مناسب رشته و فیلد پژوهشی مان را برای پذیرش مسئولیت ادامه تحصیل مان در مقطع دکتری پیدا کنیم؟ برای جستجوی اساتید راهکارهای مختلفی وجود دارد. اما در این میان، چهار روش شناخته شده وجود دارد که بیش از روش های دیگر کاربردی است. در ادامه به این چهار روش اشاره خواهم کرد:

الف: مشورت با افراد مطلع و باتجربه

می توانید برای پیدا کردن استاد مورد نظرتان، با افرادی که دارای تجربه و اطلاعات کافی هستند مشورت کنید. بهترین افراد برای مشورت، اساتید داخلی شما و یا دانشجویانی هستند که پیش از شما پذیرش گرفته اند. ممکن است این تصور را داشته باشید که اساتید داخلی شما اطلاع چندانی از اساتید خارجی ندارند، اما بهتر است امتحان کنید و این فرصت را از دست ندهید. گاهی بسیاری از اطلاعاتی که به دنبال شان هستیم درست در مقابل ما قرار دارند، اما بدون آنکه متوجه شان شویم از دست شان می دهیم!

ب: یافتن استاد از طریق جستجو در وبسایت های دانشگاه های مختلف (جستجوی دپارتمان محور)

یک روش شناخته شده برای یافتن استاد، به ویژه زمانی که می دانید از کدام دانشگاه ها می خواهید پذیرش بگیرید، جستجوی استاد در وبسایت دانشگاه های هدف است. به عبارت دیگر شما با مراجعه به وبسایت دانشگاه ها و جستجو در بخش هیات علمی دپارتمان ها می توانید اساتیدی که بیشترین مشابهت کاری را با شما دارند شناسایی کرده و سپس با آنها مکاتبه کنید. برای این کار کافی است به وبسایت دانشگاه مقصدتان وارد شوید و در سربرگ منوها، به دنبال گزینه Faculties یا Colleges یا Departments بگردید تا بتوانید رشته خاص خودتان را از میان دانشکده ها و دپارتمان های مختلف پیدا کنید. سپس در صفحه ویژه رشته تان، به قسمت Academic staffs یا Faculty members وارد شوید. در این بخش ها، لیست اعضای علمی دپارتمان معرفی می شوند که با کلیک بر روی هر کدام از اعضا (اساتید) می توانید پیج استاد مورد نظر را مشاهده کنید و ببینید که آیا متناسب برنامه شماست یا خیر.

ج: یافتن استاد از طریق پایگاه های علمی و شبکه های اجتماعی آکادمیک

این روزها شبکه های اجتماعی در همه حوزه ها نفوذ کرده اند. یکی از مواردی که استفاده از شبکه های اجتماعی بسیار مفید است در بحث جستجوی استاد است. البته هر شبکه ای مفید نخواهد بود و شما لازم است فقط به شبکه های تخصصی آکادمیک مراجعه کنید. مهم ترین شبکه های اجتماعی آکادمیک عبارتند از گوگل اسکالر (Scholar.google.com)، ریسرچ گیت (Researchgate.net)، و شبکه آکادمیا (academia.edu). این شبکه ها که از مهم ترین سوشال نتورک های آکادمیک هستند در واقع یک دیتابیس بسیار بزرگ و جامع از همه اساتید و آکادمیسین های برجسته دانشگاه ها هستند. به عبارت دیگر، همه اساتید دانشگاه ها (و البته خیلی از اساتید دانشگاه های کشورمان) در این شبکه ها پیج خاص خودشان را دارند و شما کافی است فیلد تحقیقاتی (research interests) مورد نظرتان را در سرچ باکس این وبسایت ها وارد کنید تا بتوانید لیست بلندبالایی از اساتید مرتبط با آن حوزه را به شما نشان دهد. یادتان باشد که شما هم، به عنوان یک آکادمیسین جوان، به زودی باید در این شبکه ها پیج خاص خودتان را داشته باشید.

د: یافتن استاد از طریق جستجو در مقالات و منابع پژوهشی

ضمنا یک راه فوق العاده دیگر، استفاده از مقالات و پژوهش های منتشرشده است. این راه به ویژه برای دانشجویانی مناسب است که کاملا با فیلد تحقیقاتی شان آشنا هستند و می دانند قرار است در زمان اخذ پذیرش روی چه پروژه ای کار کنند. در این روش می توانید در بخش های مختلف یک مقاله، از جمله بخش مولف مقاله، ادبیات نظری مقاله، و یا بخش منابع و مآخذ مقاله و … به نام های اساتید مرتبط با حوزه کاری تان دست پیدا کنید. وقتی نام اساتید را پیدا کردید کافی است نام شان را گوگل کنید تا اطلاعات تکمیلی از جمله دانشگاه محل تدریس شان، فیلدهای تحقیقاتی شان، اطلاعات تماس شان و غیره را به دست بیاورید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره جستجو و یافتن استاد داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

چطور استاد مورد نظرمان را در پروسه اپلای شناسایی کنیم؟

با اصول مکاتبه و نامه نگاری ایمیلی با اساتید خارجی آشنا شوید

با اصول مکاتبه با اساتید خارجی آشنا شوید

چطور یک ایمیل استاندارد بنویسیم

و در نگارش اولین ایمیل مان به استاد، چه نکاتی را مد نظر داشته باشیم؟

یکی از مراحل دشوار در پروسه اپلای، به ویژه برای دانشجویانی که قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارند، پیدا کردن یک استاد راهنماست. پیدا کردن یک استاد که برای ادامه تحصیل ما در مقطع دکتری مناسب باشد و حاضر باشد مسئولیت راهنمایی و سوپروایزری ما را بر عهده بگیرد مشکلات و سختی های فراوانی دارد. اما سختی و دردسرهای مکاتبه با این استاد، گاهی بسیار بیشتر از پیدا کردن اوست. وقتی استاد مورد نظرتان را پیدا کردید وقت آن است که از طریق ایمیل اولین ارتباط را با او برقرار کنید. واقعیت این است که ممکن است در اولین تماس ها بازخورد خوبی نگیرید. به احتمال زیاد استاد به شما پاسخی نخواهد داد، اما باید بدانید که این روند کاملا طبیعی است و معمولا تعداد زیادی از ایمیل ها بی پاسخ می ماند. به همین دلیل است که کارشناسان اپلای تاکید دارند که هیچ وقت نباید روی یک یا دو استاد تمرکز کنید. شما مجبورید یک گروه از اساتید مرتبط با کارتان را شناسایی کنید و به صورت قدم به قدم با آنها ارتباط بگیرید تا در نهایتا موفق شوید از یک یا دو نفرشان برای پذیرش مسئولیت راهنمایی شما (supervision) پذیرش بگیرید.

ساختار استاندارد ایمیل های آکادمیک

ایمیل زدن به اساتید، کار فوق العاده حساس و دقیقی است. تک تک جملات ایمیل تان باید حساب شده و از روی فکر باشد. ایمیل های دانشگاهی دارای ساختار و استاندارد خاصی هستند که لازم است رعایت کنید. در اینجا فرصت ندارم تا وارد جزئیات شوم، اما سعی می کنم بعضی از مهم ترین موارد را با شما درمیان بگذارم.

معمولا ایمیل به استاد از سه بخش اصلی تشکیل می شود:

بخش اول: معرفی خودتان: این بخش که معمولا ۴ الی ۵ جمله است، به معرفی شما و بیان مهم ترین دستاوردهای تحصیلی تان اختصاص دارد.

بخش دوم: نحوه آشنایی با استاد و اشاره به علایق و فیلدهای تحقیقاتی مشترک: این بخش توضیحی است درباره نحوه آشنایی با استاد و دلایل علاقه به پروژه ها و علایق پژوهشی او. در این بخش شما باید توضیح دهید که چرا فکر می کنید او برای شما بسیار مناسب است و اینکه چه حوزه های مشترک کاری وجود دارد؟

بخش سوم: توضیح دقیق درخواست خود و تشکر.

در هنگام ایمیل زدن به اساتید، به این نکات توجه کنید

• اولین و مهم ترین نکته این است: برای هر استاد یک ایمیل خاص و یونیک بفرستید. هر استادی ارزش آن را دارد که شما برایش به طور جداگانه وقت بگذارید و مطابق شرایط و موضوع مشترکی تان یک ایمیل خاص تنظیم کنید. بنابراین یادتان باشد که هرگز از تمپلیت های آماده استفاده نکنید.
• قبل از ارسال ایمیل به استاد، حتما وب پیج، CV و آخرین پروژه ها و مقالاتش را مطالعه کنید.
• از ارسال ایمیل های خیلی بلند خوددداری کنید (یک ایمیل استاندارد باید دو یا سه پارگراف یا حدودا ۲۵۰ کلمه باشد)
• در ایمیل تان تملق نگویید، خواهش نکنید، و استاد یا خودتان را بزرگ جلوه ندهید. تنها سعی کنید به معرفی خود بپردازید تا قضاوت در مورد شما با شناخت بهتری صورت بگیرد.
• بعضی مدارک مهم از جمله CV و مدرک تحصیلی را به ایمیل پیوست کنید.
• از ارسال هم زمان ایمیل به دو استاد در یک دپارتمان خودداری کنید.
• هرچه زودتر برای ارتباط با اساتید اقدام کنید بهتر است. اما به طور معمول بهترین زمان مکاتبه از حداقل ۲ ماه پیش از ددلاین دانشگاه شروع می شود.

بنابراین وقتی می خواهید با اساتید وارد مکاتبه شوید حتما سعی کنید ایمیل های باکیفیت و استانداردی بنویسید که در عین حال عنوان (Subject) مناسب و درخور توجهی داشته باشد که صریحا به خواسته تان و نیز به حوزه تخصصی استاد اشاره شده باشد (به ویژه با ملاحظه اینکه اساتید هر روز تعداد بسیار زیادی ایمیل دریافت می کنند و اگر قرار باشد ایمیل شما یک عنوان کلیشه ای و کلی داشته باشد، به احتمال زیاد اصلا دیده و خوانده نخواهد شد).

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره نحوه ارسال ایمیل به اساتید خارجی داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

با اصول مکاتبه با اساتید خارجی آشنا شوید