دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد در پروسه اپلای

دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد

چطور با استفاده از گوگل و وبسایت های نمایه کننده دانشگاه ها،

بهترین دانشگاه را برای ادامه تحصیل در خارج پیدا کنید؟

جستجو و انتخاب دانشگاه در کشور هدف، فرایند پیچیده ای نیست و به سادگی امکان پذیر است. به راحتی می توان از طریق جستجو در گوگل و یا پایگاه های نمایه کننده دانشگاه ها و رنکینگ های اعلام شده برای هر دانشگاه، مقصد مورد نظرتان را پیدا کنید. به طور کلی برای جستجوی دانشگاه، می توانید از دو روش استفاده کنید؛

روش اول: استفاده از گوگل

در این روش، کافی است نام کشور هدف تان را در کنار عبارت دانشگاه و رشته مد نظرتان سرچ کنید. یعنی به این صورت:

(Best Universities in (country name) for (major name-

به عنوان مثال:

Top engineering schools in Canada for mechanical engineering

به این مقاله نگاهی بیندازید:

• با چه معیاری کشور و دانشگاه مقصدمان را در پروسه اپلای انتخاب کنیم؟

روش دوم: استفاده از پایگاه های نمایه کننده دانشگاه ها

وبسایت های زیادی هستند که لیست کاملی از دانشگاه ها را بر اساس شاخص های گوناگون نمایه کرده اند. مراجعه به این پایگاه های آنلاین هم روش خوبی برای جستجو و پیدا کردن دانشگاه هدف است. به طور کلی، دو دسته پایگاه برای جستجوی دانشگاه وجود دارد؛ دسته اول پایگاه های بین المللی هستند؛ به این معنا که فارغ از کشور، کل دانشگاه های کشورهای مختلف را بر اساس رشته و کشور و مقطع دسته بندی می کنند.

از جمله وبسایت های شناخته شده بین المللی عبارتند از:

usnews.com

topuniversities.com

webometrics.info

university-list.net

shanghairanking.com

اما دسته دوم پایگاه های کشوری هستند، و دانشگاه های یک کشور خاص را نمایه می کنند. مثلا ممکن است بخواهید در دانشگاه های کشور آلمان را جستجو کنید. در این صورت می توانید به دو وبسایت مشهور زیر مراجعه کنید:

Daad.de

Study-in.de

اگر بخواهید همین جستجو را در فرانسه انجام دهید می توانید به وبسایت campusfrance.org مراجعه کنید. برای جستجوی دانشگاه های ایتالیا وب سایت universitaly.it و برای جستجوی دانشگاه های آمریکا هم usnews.com فوق العاده خواهد بود.

بعد از اینکه دانشگاه هدف خود را پیدا کردید، لازم است به سراغ شرایط پذیرش و مدارک مورد نیاز برای پروسه اپلای (Minimum Reqirements) و هزینه اپلای (Application Fee) بروید که معمولا در وبسایت دانشگاه (بخش admission، یا بخش international Office، و یا قسمت apply now) قابل دسترسی است. در صورتی که به هر دلیل موفق نشدید اطلاعات اولیه مورد نیاز را پیدا کنید، خوب است به اداره پذیرش دانشگاه ایمیل بزنید. تقریبا در تمامی این وبسایت ها بخشی تحت عنوان Contact us یا عبارات مشابه برای تماس وجود دارد که شما می توانید سوالات خود را از طریق این بخش جویا شوید.

مطابقت دانشگاه با لیست دانشگاه های مورد تایید وزارت علوم

خوب است قبل از پایان این بحث، به این نکته مهم اشاره کنم که لازم است پیش از شروع پروسه اپلای یک دانشگاه خاص، حتما نام این دانشگاه را با لیست دانشگاه هایی که مدرک آنها از طرف وزارت علوم مورد تایید است کنترل کنید تاهم در زمان خروج از کشور بتوانید به راحتی نامه تاییدیه معافیت موقت سربازی و نامه دریافت گذرنامه را از وزارت علوم بگیرید و هم در زمان بازگشت، از لحاظ تایید مدارک برای شما مشکلی به وجود نیاید. یادتان باشد که اگر دانشگاهی که به شما پذیرش می دهد مورد قبول وزارت علوم نباشد اساسا آنها پرونده شما را برای معرفی به سازمان نظام وظیفه جهت دریافت اجازه خروج از کشور (چنانچه هنوز خدمت سربازی خود را نگذرانده اید) بررسی نخواهند کرد. همچنین حاضر نخواهند شد به شما نامه تاییدیه ای برای گرفتن گذرنامه بدهند. پس لیست وزارت علوم را جدی بگیرید و مطمئن باشید این کنترل دانشگاه، فواید خوبی برای شما خواهد داشت. از جمله اینکه لیست تاییدی وزارت علوم شامل دانشگاه هایی با سطح علمی از عالی تا خوب است و به شما کمک می کند گرفتار بسیاری از دانشگاه های بی کیفیت خارجی نشوید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره انتخاب دانشگاه هدف داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

نگاهی به این دوره آموزشی بیندازید:

• دوره جامع آموزش صفر تا صد اپلای

دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد

اهمیت مدارک زبان انگلیسی (TOEFL یا IELTS) در پروسه اپلای

اهمیت مدارک زبان (آیلتس یا تافل) در پروسه اخذ پذیرش تحصیلی

چرا در پروسه پذیرش تحصیلی، داشتن یک نمره خوب تافل یا آیلتس،

می تواند ناجی پرونده اپلای شما باشد؟

حتما این جمله را بارها و بارها شنیده اید که اگر تصمیم دارید برای اخذ پذیرش تحصیلی از دانشگاه های آمریکایی و اروپایی اقدام کنید، حتما به مدرک تافل یا آیلتس (TOEFL or IELTS) نیاز دارید! بله! درست است. واقعیت این است که ارائه یک مدرک زبان که نشان دهنده تسلط دانشجو به زبان دانشگاه مقصد باشد، یکی از پیش نیازهای فرایند اپلای است و معمولا در بخش نیازمندی های پذیرش وبسایت دانشگاه (Minimum requirements)، در بخشی تحت عنوان «Language proficiency» به آن اشاره می شود. اما اجازه دهید اضافه کنیم که موضوع زبان و تسلط به آن، چیزی فراتر از یک مدرک است و هر دانشجویی که قصد ادامه تحصیل در خارج را داشته باشد، باید برای تسلط بر زبان کشور مقصدش یک فکر اساسی کند. از این منظر، داشتن مدرک زبان، نه تنها برای اخذ یک پذیرش تحصیلی موفق ضروری است، بلکه مهم تر از آن، داشتن دانش کافی زبانی، برای پیشگیری از بسیاری مشکلات روزمره زندگی در کشور مقصد نیز بسیار ضروری است.

متقاضیان تحصیل در دانشگاه های انگلیسی زبان، اکثرا نیازمند ارائه یکی از دو مدرک تافل یا آیلتس هستند. در طول سال های اخیر، فاصله بین این دو مدرک زبانی کمتر و کمتر شده است، به طوری که امروزه در بیش از ۹۰ درصد دانشگاه های انگلیسی زبان، هم مدرک آیلتس و هم مدرک تافل مورد پذیرش است. اما اگر دانشگاه مورد نظر شما به زبانی غیر از انگلیسی باشد، باید مدرک زبان خاص مورد نظر آن دانشگاه را ارائه کنید. مثلا دانشگاه های آلمانی زبان، مدرک سطح B1 را از داوطلبان خارجی درخواست می کنند. کشورهای فرانسه و آلمان، به شدت بر روی گسترش زبان های رسمی شان (فرانسوی و آلمانی) تاکید دارند و هرچند می توان در این کشورها در بسیاری از دانشگاه ها و رشته ها به زبان انگلیسی هم تحصیل کرد، اما تسلط به زبان رسمی آنها امتیاز مهم و ارزشمندی برای دانشجو محسوب می شود، به ویژه اگر علاقه مند به برخورداری از بورس و فاند هستید، حتما روی گزینه آموزش زبان فرانسه یا آلمانی تامل جدی داشته باشید.

از سوی دیگر، دانشگاه های آمریکای شمالی (ایالات متحده و کانادا) همراه با استرالیا، برای Language proficiency روی نمره آیلتس یا تافل تاکید دارند. اکثر دانشگاه ها هم نمره TOEFL و هم نمره IELTS  را می پذیرند. تافل بیشتر در دانشگاه های امریکا و  آیلتس اغلب در دانشگاه های کانادا و استرالیا جزو مدارک درخواستی است. دقت کنید آزمونی که انتخاب می کنید به دانشگاه و کشوری که برای آن اپلای می کنید بستگی دارد. اکثر دانشگاه ها نمره هر دو آزمون زبان را می پذیرند اما درصد نمره یا حد نصابی (Minimum band score requirement) که باید در هر آزمون بگیرید از دید دانشگاه های کشورهای مختلف متفاوت است و برای اطلاع در این زمینه لازم است به صفحه مربوط به Minimum Requirements و مشخصا قسمت English language proficiency در وبسایت دانشگاه مراجعه کنید.

به این ویدئوی آموزشی نگاهی بیندازید:

• پنج مرحله اصلی در پروسه اپلای را بشناسید!

هرچند هر دانشگاهی حدنصاب خاص خودش را به متقاضیان اعلام می کند، اما می توانید مطمئن باشید که بیش از ۹۰ درصد دانشگاه ها برای نمره آیلتس آکادمیک حد نصابی بین ۶٫۵ تا ۷٫۵ و برای نمره تافل نیز حد نصابی بین ۸۰ تا ۱۰۰ را درخواست می کنند. ضمن اینکه در این کشورها شما با آزمون GRE هم سروکار خواهید داشت که هرچند آزمون زبان محسوب نمی شود، اما برای موفقیت در آن به یک دانش زبانی بسیار خوب نیاز است. در واقع مدرک GRE، آزمون سنجش استعداد تحصیلی است که همچون آزمون SAT (آزمونی آمریکایی ویژه متقاضیان ورود به مقطع کارشناسی؛ چیزی شبیه به کنکور خودمان)، یک ساختار سه بخشی دارد. در این آزمون برخلاف آیلتس و تافل حدنصابی درخواست نمی شود، و معیار پذیرش در آن، حداکثر نمره در میان داوطلبان متقاضی است.

درباره زبان و مدارک آیلتس و تافل حرف برای گفتن زیاد است. اما اجازه دهید در این فرصت کوتاه، بیشتر بر روی اهمیت فوق العاده زبان تاکید کنیم و به شما یادآوری کنیم که برخلاف معدل، یا رزومه، یا دیگر مدارک اپلای، که ضعف و اشکال در آنها را می توان با تقویت بخش های دیگر پکیج مدارک جبران کرد، ضعف در مدرک زبان، با هیچ گزینه دیگری قابل جبران نیست. فرایند پذیرش اساسا به این صورت است که وقتی ارزیابان، پرونده شما را تحویل می گیرند و تصمیم می گیرند پکیج مدارک تان را مورد بررسی قرار دهند، ابتدا و قبل از هر چیز دیگری، مدرک نمره زبان تان را نگاه می کنند، و تنها بعد از اطمینان از اینکه شما میمنیموم مورد نیاز دانشگاه را آورده اید باقی پرونده شما ارزیابی خواهد شد.

با این وجود، و علی رغم اهمیت فراوان زبان، متاسفانه موضوع داشتن مدرک زبان، یکی از مهم ترین موانع بازدارنده ای است که بسیاری از دانشجویان خوب و موفق ایرانی، به خاطر آن، از پذیرش دانشگاه های برتر بازمی مانند. به عبارت دیگر، خیلی از دانشجویان نخبه و پرتلاش ایرانی، صرفا به این خاطر در پروسه اپلای شکست می خورند و یا اساسا ترجیح می دهند وارد آن نشوند که در بخش زبان دچار ضعف هستند و اعتماد به نفس کافی برای رفع این مشکل را ندارند. در حالی که دانشجویان چینی و هندی و ژاپنی و کره ای، با اینکه در مباحث علمی و توانایی های آکادمیک به مراتب از دانشجویان ما پایین ترند، صرفا به خاطر آموزش خوبی که در زبان انگلیسی (یا آلمانی یا فرانسه) داشته اند، فرصت های خوب پذیرش در دانشگاه های برتر دنیا را همراه با فول فاند به دست می آورند. امیدواریم این شرایط به زودی تغییر کند. و امیدواریم شما دوست خوبمان، راه متفاوتی را انتخاب کنید!

هر سوال یا مساله ای درباره زبان و آزمون های آیلتس و تافل داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

به این ویدئوی آموزشی نگاهی بیندازید:

• آیا من کیس اپلای هستم؟ (با شرایط خاص شما، چه دانشگاه هایی می توانید اپلای کنید؟)
• اهمیت مدارک زبان (آیلتس یا تافل) در پروسه اخذ پذیرش تحصیلی

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

ویژگی های یک رزومه تحصیلی موفق چیست

و چطور سبک مناسب CV نویسی خودمان را پیدا کنیم؟

رزومه تحصیلی (Curriculum Vitae) یاCV  یک شرح و گزارش کوتاه است از تاریخچه عملکرد پژوهشی و فعالیت های آکادمیک یک فرد، با تاکید بر دوران تحصیلی و دانشجویی او. به عبارت دیگر، CV خلاصه ای از سوابق علمی و فعالیت های آکادمیک و پژوهشی شماست که به مخاطبتان نشان می دهد در گذشته چه دستاوردهای علمی و پژوهشی داشته اید. CV می تواند شامل مواردی از جمله مشخصات دانشگاه هایی که در آن به تحصیل مشغول بوده اید، تجربیات کار آزمایشگاهی، انتشار مقاله و یا کتاب، حضور یا سخنرانی در سمینار، کنفرانس و یا کارگاه های آموزشی، زبان برنامه نویسی یا نرم افزارهای علمی که با آنها آشنایی دارید و همچنین زمینه های تحقیقاتی که به آنها علاقه مندید (Research Interests) باشد.

ویژگی های یک CV موفق

رزومه تحصیلی یا CV یکی از کلیدی ترین مدارک شماست که داوران (Admission Committee) بلافاصله مورد مطالعه قرار می دهند. بسیار مهم است که CV شما هم به لحاظ ساختار و فرمت و هم به لحاظ محتوا قابل قبول باشد. به همین دلیل خوب است موارد زیر را مورد توجه قرار دهید:

• CV شما، ویترین قابلیت ها و توانمندی های علمی و آکادمیک شماست. پس حتما مراقب باشید که چه تصویری از خودتان در ذهن مخاطب ایجاد می کنید.
• یک CV موفق و تاثیرگذار باید مستند و مستدل باشد. یعنی بتوانید در صورت درخواست دانشگاه یا کارفرما، رفرنس مربوط به هر بخش را در اختیارش قرار بدهید.
• CV شما باید انعکاس دقیقی از شما و قابلیت های تان باشد. به طوری که اگر CV در اختیار فردی که شما را نمی شناسد قرار بگیرد، بتواند ظرف چند دقیقه درک درست و واضحی از قابلیت های فردی، علمی و تجربی شما کسب کند.
• مراقب باشید که CV فاقد اشکالات گرامری و اشتباهات نگارشی باشد. بعد از نگارش CV انگلیسی خود، آن در اختیار یک متخصص زبان و همچنین چند فرد مطلع و باتجربه قرار دهید و بر اساس نظراتشان کیفیت متن تان را بالا ببرید.
• CV خود را کوتاه و مختصر تنظیم کنید. معمولا دو الی سه صفحه کافی است. حتی الامکان از آوردن مواردی که مستقیما به فعالیت های علمی و آکادمیک ارتباط ندارند خودداری کنید.
• به CV خود، به چشم یک فرصت بسیار کوتاه (حدودا ۲ دقیقه) و تکرارنشدنی برای معرفی خودتان به اساتید دانشگاه نگاه کنید. سوالی که در اینجا مهم است این است که اگر تنها دو دقیقه فرصت معرفی خودتان به یک داور را داشتید چه چیزهایی درباره خودتان می گفتید. همانها را بنویسید.
• یادتان باشد که CV متفاوت از رزومه است. رزومه اساسا یک نسخه کوتاه تر از فعالیت های گذشته فرد است که برای گزارش عملکرد شغلی فرد طراحی می شود. در حالی که CV رزومه ای است که بر فعالیت های پژوهشی آکادمیک فرد تاکید دارد.

دو سبک مشهور رزومه نویسی (آمریکایی و اروپایی)

معمولا دو سبک رزومه نویسی متفاوت داریم که دانشجویان به اقتضای دانشگاه هدف شان، یکی از آنها را (یا هر دو را) انتخاب می کنند: سبک آمریکای شمالی (American) و سبک اروپایی (Europass)

در سبک آمریکای شمالی، نسخه CV به لحاظ بصری ساده تر، فاقد عکس، و اغلب در یک فرمت سیاه و سفید است. در این سبک اطلاعات شخصی، ارائه نمی شود؛ از جمله مواردی چون سن، تاهل، تعداد فرزند، دین، قومیت، ملیت و … اما در سبک CV نویسی اروپایی که به Europass مشهور است، قالب های بصری و رنگی تعریف شده و همچنین شخص می تواند عکس و اطلاعات فردی را هم بگذارد.

پس زمانی که می خواهید رزومه تحصیلی تان را آماده کنید، حتما توجه داشته باشید که آیا می خواهید آن را به یک دانشگاه اروپایی بفرستید یا یک دانشگاه آمریکایی. دانشجویانی که برنامه جدی برای اپلای دارند، معمولا از هر دو سبک، یک نسخه CV برای خودشان آماده می کنند.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره رزومه تحصیلی یا CV داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

چطور CV مان را آماده کنیم تا بهترین تاثیرگذاری را

در پروسه پذیرش تحصیلی مان داشته باشد؟

با اینکه رزومه ها (چه رزومه های شغلی و چه رزومه های تحصیلی) معمولا دارای یک هدف مشخص هستند، اما معمولا نمی توان یک فرمت ثابت برای شان تعریف کرد. رزومه های تحصیلی هم مثل دیگر انواع رزومه ساختار ثابتی ندارند و معمولا هر فرد به اقتضای موضوعات و مواردی که قصد ارائه آنها در رزومه اش را دارد، CV را تدوین می کند. با این حال، بعضی موارد و اجزای CV، به وفور در همه رزومه های تحصیلی دیده می شود و از این منظر لازم است شما هم آنها را مد نظر قرار دهید. در ادامه به برخی از مهم ترین اجزای CV اشاره می کنم:

• جزئیات شخصی (Personal Details/ contact information)

اغلب رزومه ها با این بخش آغاز می شوند. این بخش به معرفی اطلاعات فردی صاحب CV اختصاص دارد. مهم ترین بخش های ذکر شده در اطلاعات شخصی عبارتند از نام، آدرس، شماره تلفن، آدرس پست الکترونیک. در صورتی که CV شما برای ارائه به دانشگاه های اروپایی است می توانید اطلاعات تکمیلی شخصی را نیز در این بخش قرار دهید.

• تحصیلات و توانایی های علمی (Education and Qualifications)

این بخش شامل تمام سوابق تحصیلی و علمی شما، از دیپلم دبیرستان گرفته تا آخرین مدرک تحصیلی، رشته ها و گرایش ها و زمان بندی هر دوره تحصیلی خواهد بود. مقطع تحصیلی، نام دانشگاه محل تحصیل، سال آغاز و پایان مقطع، عنوان پایان نامه، نام استاد راهنما، و معدل از مهم ترین بخش هایی است که باید اشاره شود.

یک نکته مهم در بخش Education  بحث نمره کارنامه است که باید حتما ذکر شود. برای اشاره به نمره کلی کارنامه تان (GPA) حتما دانشگاه مقصدتان را در نظر داشته باشید. مثلا در صورتی که CV را برای آمریکای شمالی تنظیم می کنید بهتر است از قالب GPA 0/4 استفاده کنید. چون GPA در CV های آمریکایی بر اساس فرمت صفر تا ۴ است. (برای تبدیل نمره تان به فرمت صفر تا ۴ می توانید از Calculator GPAها استفاده کنید که در گوگل قابل یافتن اند)

• مقالات و انتشارات (Publications)

مقالات و پژوهش های علمی شما بخش اصلی و بسیار مهم درCV شماست. شما در این بخش به مقالات پژوهشی تان، مقالات کنفرانسی، کتاب ها، و سمینارها و ورکشاپ هایی که در آنها شرکت کردید اشاره می کنید. این بخش از نظر داوران بسیار مهم است و نشان می دهد که شما تا چه اندازه آماده ادامه تحصیل در مقاطع ارشد دانشگاهی هستید. به ویژه اگر تصمیم دارید برای مقطع PhD اقدام کنید، سعی کنید دست کم دو مقاله در این بخش داشته باشید (اگر مقاله ISI هم نداشتید باز بهتر است این بخش را با مقالات فارسی تان پر کنید و اگر اصلا مقاله منتشر شده ندارید باز هم می توانید ضمن گذاشتن عنوان یکی از مقالات کلاسی تان، از عبارت in preparation در کنارش استفاده کنید که به معنای در حال آماده سازی است).

در ضمن اگر تجربه تدریس دارید حتما در یک بخش جداگانه تحت عنوان Teaching experience به آن اشاره کرده و موضوع، زمان و مکان تدریس تان را مشخص کنید.

• سوابق و تجارب شغلی و حرفه ای (Work Experiences)

اگر سوابق شغلی و حرفه ای مرتبطی با موضوع رشته تان دارید می توانید در این بخش اشاره کنید. در این بخش باید کل سوابق شغلی شما، اعم از تمام وقت یا پاره وقت، با ذکر نام و تلفن یا آدرس محل کار، به اضافه تاریخ و دوره اشتغال فهرست شود. همه چیز باید خلاصه باشد.

• مهارت ها (Skills)

مهارت های تان را می توانید در دو بخش مهارت های زبانی (Language skills) و مهارت های کامپیوتری/نرم افزاری (Computer/Software skills) ارائه کنید.

توضیحی درباره بخش «Awards and Honors»

در اینجا تذکر یک نکته ضروری است. اگر CV دانشجویان خارجی را دیده باشید، اغلب دارای بخشی تحت عنوان «Awards and Honors» (جوایز و افتخارات) است که حاوی اطلاعاتی مانند دریافت بورس و موفقیت در مسابقات علمی و گرفتن جوایز مختلف و دریافت فاند و اسکالرشیپ و غیره است. اما از آنجا که این نوع جوایز و مسابقات و فاندها در کشور ما وجود ندارد (نهایتا موارد معدودی مثل جشنواره خوارزمی) بهتر است این بخش را با ملاحظه موفقیت هایی همچون رتبه خوب در کنکور، تحصیل در دانشگاه سراسری (می شود آن را نوعی فاند یا دست کم موفقیت در حذف شهریه در نظر گرفت) و داشتن معدل در سطح ۱۰ درصد اول کلاس یا دوره آماده کرد. اما در مجموع سعی کنید تمرکز بیشتری بر روی بخش های دیگر CV داشته باشید تا ضعف در این بخش جبران شود (البته از غلو کردن و دروغ گفتن مطلقا بپرهیزید).

و نکته آخر اینکه حتما در نوشتن سوابق خود دقت کافی داشته باشید. چون به دقت از طرف کمیته ای که مدارک شما را بررسی می کند مورد مطالعه قرار می گیرد. اگر تاکنون چنین تجربه ای نداشته اید می توانید چند نمونه CV را در سایت های اینترنتی بیابید و از آنها الگو بگیرید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره رزومه تحصیلی یا CV داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

ساختار و اجزای یک رزومه تحصیلی استاندارد

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

برای موفقیت در پذیرش تحصیلی تان،

لازم است نظر مثبت اساتیدتان را جلب کنید. اما راه حل آن چیست؟

توصیه نامه یا Letter of Recommendation نظر یک متخصص درباره شماست. به بیان دیگر، توصیه نامه قضاوت یک شخص سوم در مورد شماست که نشان می دهد شما در جایگاه آکادمیک تان، از دیدگاه یک متخصص چطور به نظر می رسید. توصیه نامه، نامه یا فرم کامل شده ای است از طرف استادی که شما را می شناسد و حاوی اطلاعاتی درباره شخصیت علمی و عملکرد تحصیلی شماست.

دانشگاه ها بر توصیه نامه تاکید زیادی دارند، چون توصیه نامه یک راه مطمئن و خیلی خوب برای شناسایی و ارزیابی دانشجوی متقاضی اپلای است. بنابراین یک توصیه نامه موفق همچون برگ برنده و یک امتیاز رقابتی مهم در فرآیند اخذ پذیرش شما است. اگر تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه های بین المللی دارید، از همین حالا به فکر دریافت توصیه نامه از اساتیدتان باشید.

غالب دانشگاه ها از شما ۳ توصیه نامه (و بعضی هم ۲ توصیه نامه) می خواهند که حداقل دوتا از آنها باید آکادمیک (یعنی از طرف اساتید دانشگاه) باشد؛ ایده آل این است که توصیه نامه ها توسط اساتیدی که شما در دوران کارشناسی یا کارشناسی ارشد به صورت مستقیم و بلندمدت با آنها همکاری داشته اید (مثلا استاد راهنما یا استاد مشاور) نوشته شود.

بعضی از دانشگاه ها این نامه را مستقیم و به صورت پستی می خواهند و برخی دیگر نیز فرم آماده ای دارند که از وبسایت آنها قابل بارگذاری است. در عین حال، امروزه دانشگاه ها به این سمت رفته اند که نقش دانشجو را در انتقال توصیه نامه کمرنگ کنند، به طوری که خود استاد از طریق ایمیل یا از طریق ورود به پورتال دانشگاه، توصیه نامه اش درباره دانشجو را برای دانشگاه می فرستد. به همین دلیل بسیاری از دانشگاه ها یک فرم خاص برای توصیه نامه به نام فرم Reference Letter دارند که باید توسط اساتید پر شود. در این فرم ها تعدادی پرسش پاسخ کوتاه، تعدادی پرسش از نوع نمره دهی، و تعدادی سوال باز وجود دارد. در پایان جایی هم برای توضیحات اضافه استاد در نظر گرفته شده است.

از آنجا که اساتید شما یا وقت، یا حال و حوصله یا توانایی پرکردن این فرم ها را ندارند، می توانید (و چه بسا بهتر است) از آنها بخواهید که برای شما یک توصیه نامه بنویسند و آن را برای همه دانشگاه ها بفرستید. تقریبا همه دانشگاه ها این مساله را قبول دارند. گاهی هم ناچارید توصیه نامه تان را خودتان بنویسید. به این معنا که استادتان که به شما اعتماد دارد از شما می خواهد متن توصیه نامه را بنویسید تا او بعد از مطالعه آن را امضا کند. اگر چنین موردی برای تان پیش آمد به آن به چشم یک فرصت نگاه کنید و مواردی که ضروری و مهم است را در توصیه نامه بگنجانید.

ساختار و اجزای توصیه نامه

توصیه نامه ها معمولا دارای سه بخش اصلی هستند.

بخش اول: اشاره به موضوع توصیه

دوم: اشاره به سابقه قبلی میان استاد و دانشجو و ذکر مدت و تاریخ دوره همکاری

سوم: اشاره به ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای دانشجو و توصیه او برای پوزیشن جدید

ویژگی های یک توصیه نامه استاندارد

خوب است توصیه نامه تان این ویژگی ها را داشته باشد:

• از طرف استادی که دارای یک جایگاه علمی و آکادمیک برجسته است نوشته شده باشد. چون جایگاه علمی و آکادمیک فرد توصیه کننده، مهم ترین شاخص ارزشمندی یک توصیه نامه است.
• توصیه نامه شما باید یک صفحه پر باشد. یعنی، استاد شما باید به اندازه یک صفحه در مورد شما حرف برای گفتن داشته باشد.
• استاد باید بدون اغراق و به شکلی مستند، ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای شما را مورد تاکید و تایید قرار دهد.
• هنگام درخواست از اساتید برای نوشتن توصیه نامه، سرفصل نکات مهمی که می خواهید در توصیه نامه تان باشد، روی یک برگ در اختیار آنها قرار دهید تا در متن شان به آنها اشاره کنند.
• در صورتی که توصیه نامه به صورت ایمیلی ارسال می شود، لازم است ایمیل فرد توصیه کننده و ایمیلی که توصیه نامه از طریق آن ارسال می شود یک ایمیل دانشگاهی باشد (از ایمیل های عمومی خودداری شود).
• در صورتی که دانشگاه مقصد اجازه می دهد که توصیه نامه را خود شما ارسال کنید، سعی کنید از توصیه نامه هر استاد چند عدد (اصل) با امضای استاد داشته باشید تا هر بار برای یک توصیه نامه جدید به آنها مراجعه نکنید (نسخه زیراکس شده پذیرفته نمی شود)
• در توصیه نامه، باید جایگاه سازمانی فرد توصیه کننده، میزان آشنایی با دانشجو، آدرس و شماره تماس و پست الکترونیک وی درج شود و توصیه نامه هم حاوی لوگو و مهر سازمانی باشد. حتی بهتر است در صورتی که توصیه نامه پست می شود، استاد روی در پاکت توصیه نامه را امضا کند. در صورتی که توصیه نامه را پست می کنید یادتان باشد که توصیه نامه باید مهر و موم شده به دست دانشگاه مقصد برسد (یعنی باید در پاکت را چسب بزنید).

نکته آخری که خوب است در اینجا اشاره کنم این است که علاوه بر اینکه ساختار دریافت توصیه نامه در دانشگاه ها از حالت پستی خارج شده و بیشتر سازوکاری الکترونیک و آنلاین پیدا کرده، همچنین برخی از دانشگاه‌ها، ضمن تماس با نویسنده توصیه نامه‌ها، اعتبار و ارزش توصیه نامه‌های صادر شده را استعلام می‌کنند. به همین دلیل بهتر است هیچ گاه به فکر آماده کردن توصیه نامه‌های تقلبی و fake نباشید. چون اگر دانشگاه مقصد استعلام کند و معلوم شود که استاد چنین توصیه نامه ای را نفرستاده است، شما نه تنها ریجکت می شوید، بلکه مهم تر از آن، نام تان در بلک لیست رفته و فرصت ادامه تحصیل در کشور مقصدتان را برای مدت چند سال از دست خواهید داد.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره توصیه نامه داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره، و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟