دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد در پروسه اپلای

دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد

چطور با استفاده از گوگل و وبسایت های نمایه کننده دانشگاه ها،

بهترین دانشگاه را برای ادامه تحصیل در خارج پیدا کنید؟

جستجو و انتخاب دانشگاه در کشور هدف، فرایند پیچیده ای نیست و به سادگی امکان پذیر است. به راحتی می توان از طریق جستجو در گوگل و یا پایگاه های نمایه کننده دانشگاه ها و رنکینگ های اعلام شده برای هر دانشگاه، مقصد مورد نظرتان را پیدا کنید. به طور کلی برای جستجوی دانشگاه، می توانید از دو روش استفاده کنید؛

روش اول: استفاده از گوگل

در این روش، کافی است نام کشور هدف تان را در کنار عبارت دانشگاه و رشته مد نظرتان سرچ کنید. یعنی به این صورت:

(Best Universities in (country name) for (major name-

به عنوان مثال:

Top engineering schools in Canada for mechanical engineering

به این مقاله نگاهی بیندازید:

• با چه معیاری کشور و دانشگاه مقصدمان را در پروسه اپلای انتخاب کنیم؟

روش دوم: استفاده از پایگاه های نمایه کننده دانشگاه ها

وبسایت های زیادی هستند که لیست کاملی از دانشگاه ها را بر اساس شاخص های گوناگون نمایه کرده اند. مراجعه به این پایگاه های آنلاین هم روش خوبی برای جستجو و پیدا کردن دانشگاه هدف است. به طور کلی، دو دسته پایگاه برای جستجوی دانشگاه وجود دارد؛ دسته اول پایگاه های بین المللی هستند؛ به این معنا که فارغ از کشور، کل دانشگاه های کشورهای مختلف را بر اساس رشته و کشور و مقطع دسته بندی می کنند.

از جمله وبسایت های شناخته شده بین المللی عبارتند از:

usnews.com

topuniversities.com

webometrics.info

university-list.net

shanghairanking.com

اما دسته دوم پایگاه های کشوری هستند، و دانشگاه های یک کشور خاص را نمایه می کنند. مثلا ممکن است بخواهید در دانشگاه های کشور آلمان را جستجو کنید. در این صورت می توانید به دو وبسایت مشهور زیر مراجعه کنید:

Daad.de

Study-in.de

اگر بخواهید همین جستجو را در فرانسه انجام دهید می توانید به وبسایت campusfrance.org مراجعه کنید. برای جستجوی دانشگاه های ایتالیا وب سایت universitaly.it و برای جستجوی دانشگاه های آمریکا هم usnews.com فوق العاده خواهد بود.

بعد از اینکه دانشگاه هدف خود را پیدا کردید، لازم است به سراغ شرایط پذیرش و مدارک مورد نیاز برای پروسه اپلای (Minimum Reqirements) و هزینه اپلای (Application Fee) بروید که معمولا در وبسایت دانشگاه (بخش admission، یا بخش international Office، و یا قسمت apply now) قابل دسترسی است. در صورتی که به هر دلیل موفق نشدید اطلاعات اولیه مورد نیاز را پیدا کنید، خوب است به اداره پذیرش دانشگاه ایمیل بزنید. تقریبا در تمامی این وبسایت ها بخشی تحت عنوان Contact us یا عبارات مشابه برای تماس وجود دارد که شما می توانید سوالات خود را از طریق این بخش جویا شوید.

مطابقت دانشگاه با لیست دانشگاه های مورد تایید وزارت علوم

خوب است قبل از پایان این بحث، به این نکته مهم اشاره کنم که لازم است پیش از شروع پروسه اپلای یک دانشگاه خاص، حتما نام این دانشگاه را با لیست دانشگاه هایی که مدرک آنها از طرف وزارت علوم مورد تایید است کنترل کنید تاهم در زمان خروج از کشور بتوانید به راحتی نامه تاییدیه معافیت موقت سربازی و نامه دریافت گذرنامه را از وزارت علوم بگیرید و هم در زمان بازگشت، از لحاظ تایید مدارک برای شما مشکلی به وجود نیاید. یادتان باشد که اگر دانشگاهی که به شما پذیرش می دهد مورد قبول وزارت علوم نباشد اساسا آنها پرونده شما را برای معرفی به سازمان نظام وظیفه جهت دریافت اجازه خروج از کشور (چنانچه هنوز خدمت سربازی خود را نگذرانده اید) بررسی نخواهند کرد. همچنین حاضر نخواهند شد به شما نامه تاییدیه ای برای گرفتن گذرنامه بدهند. پس لیست وزارت علوم را جدی بگیرید و مطمئن باشید این کنترل دانشگاه، فواید خوبی برای شما خواهد داشت. از جمله اینکه لیست تاییدی وزارت علوم شامل دانشگاه هایی با سطح علمی از عالی تا خوب است و به شما کمک می کند گرفتار بسیاری از دانشگاه های بی کیفیت خارجی نشوید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره انتخاب دانشگاه هدف داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

نگاهی به این دوره آموزشی بیندازید:

• دوره جامع آموزش صفر تا صد اپلای

دو روش ساده و کاربردی برای جستجو و انتخاب دانشگاه مقصد

اهمیت مدارک زبان انگلیسی (TOEFL یا IELTS) در پروسه اپلای

اهمیت مدارک زبان (آیلتس یا تافل) در پروسه اخذ پذیرش تحصیلی

چرا در پروسه پذیرش تحصیلی، داشتن یک نمره خوب تافل یا آیلتس،

می تواند ناجی پرونده اپلای شما باشد؟

حتما این جمله را بارها و بارها شنیده اید که اگر تصمیم دارید برای اخذ پذیرش تحصیلی از دانشگاه های آمریکایی و اروپایی اقدام کنید، حتما به مدرک تافل یا آیلتس (TOEFL or IELTS) نیاز دارید! بله! درست است. واقعیت این است که ارائه یک مدرک زبان که نشان دهنده تسلط دانشجو به زبان دانشگاه مقصد باشد، یکی از پیش نیازهای فرایند اپلای است و معمولا در بخش نیازمندی های پذیرش وبسایت دانشگاه (Minimum requirements)، در بخشی تحت عنوان «Language proficiency» به آن اشاره می شود. اما اجازه دهید اضافه کنیم که موضوع زبان و تسلط به آن، چیزی فراتر از یک مدرک است و هر دانشجویی که قصد ادامه تحصیل در خارج را داشته باشد، باید برای تسلط بر زبان کشور مقصدش یک فکر اساسی کند. از این منظر، داشتن مدرک زبان، نه تنها برای اخذ یک پذیرش تحصیلی موفق ضروری است، بلکه مهم تر از آن، داشتن دانش کافی زبانی، برای پیشگیری از بسیاری مشکلات روزمره زندگی در کشور مقصد نیز بسیار ضروری است.

متقاضیان تحصیل در دانشگاه های انگلیسی زبان، اکثرا نیازمند ارائه یکی از دو مدرک تافل یا آیلتس هستند. در طول سال های اخیر، فاصله بین این دو مدرک زبانی کمتر و کمتر شده است، به طوری که امروزه در بیش از ۹۰ درصد دانشگاه های انگلیسی زبان، هم مدرک آیلتس و هم مدرک تافل مورد پذیرش است. اما اگر دانشگاه مورد نظر شما به زبانی غیر از انگلیسی باشد، باید مدرک زبان خاص مورد نظر آن دانشگاه را ارائه کنید. مثلا دانشگاه های آلمانی زبان، مدرک سطح B1 را از داوطلبان خارجی درخواست می کنند. کشورهای فرانسه و آلمان، به شدت بر روی گسترش زبان های رسمی شان (فرانسوی و آلمانی) تاکید دارند و هرچند می توان در این کشورها در بسیاری از دانشگاه ها و رشته ها به زبان انگلیسی هم تحصیل کرد، اما تسلط به زبان رسمی آنها امتیاز مهم و ارزشمندی برای دانشجو محسوب می شود، به ویژه اگر علاقه مند به برخورداری از بورس و فاند هستید، حتما روی گزینه آموزش زبان فرانسه یا آلمانی تامل جدی داشته باشید.

از سوی دیگر، دانشگاه های آمریکای شمالی (ایالات متحده و کانادا) همراه با استرالیا، برای Language proficiency روی نمره آیلتس یا تافل تاکید دارند. اکثر دانشگاه ها هم نمره TOEFL و هم نمره IELTS  را می پذیرند. تافل بیشتر در دانشگاه های امریکا و  آیلتس اغلب در دانشگاه های کانادا و استرالیا جزو مدارک درخواستی است. دقت کنید آزمونی که انتخاب می کنید به دانشگاه و کشوری که برای آن اپلای می کنید بستگی دارد. اکثر دانشگاه ها نمره هر دو آزمون زبان را می پذیرند اما درصد نمره یا حد نصابی (Minimum band score requirement) که باید در هر آزمون بگیرید از دید دانشگاه های کشورهای مختلف متفاوت است و برای اطلاع در این زمینه لازم است به صفحه مربوط به Minimum Requirements و مشخصا قسمت English language proficiency در وبسایت دانشگاه مراجعه کنید.

به این ویدئوی آموزشی نگاهی بیندازید:

• پنج مرحله اصلی در پروسه اپلای را بشناسید!

هرچند هر دانشگاهی حدنصاب خاص خودش را به متقاضیان اعلام می کند، اما می توانید مطمئن باشید که بیش از ۹۰ درصد دانشگاه ها برای نمره آیلتس آکادمیک حد نصابی بین ۶٫۵ تا ۷٫۵ و برای نمره تافل نیز حد نصابی بین ۸۰ تا ۱۰۰ را درخواست می کنند. ضمن اینکه در این کشورها شما با آزمون GRE هم سروکار خواهید داشت که هرچند آزمون زبان محسوب نمی شود، اما برای موفقیت در آن به یک دانش زبانی بسیار خوب نیاز است. در واقع مدرک GRE، آزمون سنجش استعداد تحصیلی است که همچون آزمون SAT (آزمونی آمریکایی ویژه متقاضیان ورود به مقطع کارشناسی؛ چیزی شبیه به کنکور خودمان)، یک ساختار سه بخشی دارد. در این آزمون برخلاف آیلتس و تافل حدنصابی درخواست نمی شود، و معیار پذیرش در آن، حداکثر نمره در میان داوطلبان متقاضی است.

درباره زبان و مدارک آیلتس و تافل حرف برای گفتن زیاد است. اما اجازه دهید در این فرصت کوتاه، بیشتر بر روی اهمیت فوق العاده زبان تاکید کنیم و به شما یادآوری کنیم که برخلاف معدل، یا رزومه، یا دیگر مدارک اپلای، که ضعف و اشکال در آنها را می توان با تقویت بخش های دیگر پکیج مدارک جبران کرد، ضعف در مدرک زبان، با هیچ گزینه دیگری قابل جبران نیست. فرایند پذیرش اساسا به این صورت است که وقتی ارزیابان، پرونده شما را تحویل می گیرند و تصمیم می گیرند پکیج مدارک تان را مورد بررسی قرار دهند، ابتدا و قبل از هر چیز دیگری، مدرک نمره زبان تان را نگاه می کنند، و تنها بعد از اطمینان از اینکه شما میمنیموم مورد نیاز دانشگاه را آورده اید باقی پرونده شما ارزیابی خواهد شد.

با این وجود، و علی رغم اهمیت فراوان زبان، متاسفانه موضوع داشتن مدرک زبان، یکی از مهم ترین موانع بازدارنده ای است که بسیاری از دانشجویان خوب و موفق ایرانی، به خاطر آن، از پذیرش دانشگاه های برتر بازمی مانند. به عبارت دیگر، خیلی از دانشجویان نخبه و پرتلاش ایرانی، صرفا به این خاطر در پروسه اپلای شکست می خورند و یا اساسا ترجیح می دهند وارد آن نشوند که در بخش زبان دچار ضعف هستند و اعتماد به نفس کافی برای رفع این مشکل را ندارند. در حالی که دانشجویان چینی و هندی و ژاپنی و کره ای، با اینکه در مباحث علمی و توانایی های آکادمیک به مراتب از دانشجویان ما پایین ترند، صرفا به خاطر آموزش خوبی که در زبان انگلیسی (یا آلمانی یا فرانسه) داشته اند، فرصت های خوب پذیرش در دانشگاه های برتر دنیا را همراه با فول فاند به دست می آورند. امیدواریم این شرایط به زودی تغییر کند. و امیدواریم شما دوست خوبمان، راه متفاوتی را انتخاب کنید!

هر سوال یا مساله ای درباره زبان و آزمون های آیلتس و تافل داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

به این ویدئوی آموزشی نگاهی بیندازید:

• آیا من کیس اپلای هستم؟ (با شرایط خاص شما، چه دانشگاه هایی می توانید اپلای کنید؟)
• اهمیت مدارک زبان (آیلتس یا تافل) در پروسه اخذ پذیرش تحصیلی

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

ویژگی های یک رزومه تحصیلی موفق چیست

و چطور سبک مناسب CV نویسی خودمان را پیدا کنیم؟

رزومه تحصیلی (Curriculum Vitae) یاCV  یک شرح و گزارش کوتاه است از تاریخچه عملکرد پژوهشی و فعالیت های آکادمیک یک فرد، با تاکید بر دوران تحصیلی و دانشجویی او. به عبارت دیگر، CV خلاصه ای از سوابق علمی و فعالیت های آکادمیک و پژوهشی شماست که به مخاطبتان نشان می دهد در گذشته چه دستاوردهای علمی و پژوهشی داشته اید. CV می تواند شامل مواردی از جمله مشخصات دانشگاه هایی که در آن به تحصیل مشغول بوده اید، تجربیات کار آزمایشگاهی، انتشار مقاله و یا کتاب، حضور یا سخنرانی در سمینار، کنفرانس و یا کارگاه های آموزشی، زبان برنامه نویسی یا نرم افزارهای علمی که با آنها آشنایی دارید و همچنین زمینه های تحقیقاتی که به آنها علاقه مندید (Research Interests) باشد.

ویژگی های یک CV موفق

رزومه تحصیلی یا CV یکی از کلیدی ترین مدارک شماست که داوران (Admission Committee) بلافاصله مورد مطالعه قرار می دهند. بسیار مهم است که CV شما هم به لحاظ ساختار و فرمت و هم به لحاظ محتوا قابل قبول باشد. به همین دلیل خوب است موارد زیر را مورد توجه قرار دهید:

• CV شما، ویترین قابلیت ها و توانمندی های علمی و آکادمیک شماست. پس حتما مراقب باشید که چه تصویری از خودتان در ذهن مخاطب ایجاد می کنید.
• یک CV موفق و تاثیرگذار باید مستند و مستدل باشد. یعنی بتوانید در صورت درخواست دانشگاه یا کارفرما، رفرنس مربوط به هر بخش را در اختیارش قرار بدهید.
• CV شما باید انعکاس دقیقی از شما و قابلیت های تان باشد. به طوری که اگر CV در اختیار فردی که شما را نمی شناسد قرار بگیرد، بتواند ظرف چند دقیقه درک درست و واضحی از قابلیت های فردی، علمی و تجربی شما کسب کند.
• مراقب باشید که CV فاقد اشکالات گرامری و اشتباهات نگارشی باشد. بعد از نگارش CV انگلیسی خود، آن در اختیار یک متخصص زبان و همچنین چند فرد مطلع و باتجربه قرار دهید و بر اساس نظراتشان کیفیت متن تان را بالا ببرید.
• CV خود را کوتاه و مختصر تنظیم کنید. معمولا دو الی سه صفحه کافی است. حتی الامکان از آوردن مواردی که مستقیما به فعالیت های علمی و آکادمیک ارتباط ندارند خودداری کنید.
• به CV خود، به چشم یک فرصت بسیار کوتاه (حدودا ۲ دقیقه) و تکرارنشدنی برای معرفی خودتان به اساتید دانشگاه نگاه کنید. سوالی که در اینجا مهم است این است که اگر تنها دو دقیقه فرصت معرفی خودتان به یک داور را داشتید چه چیزهایی درباره خودتان می گفتید. همانها را بنویسید.
• یادتان باشد که CV متفاوت از رزومه است. رزومه اساسا یک نسخه کوتاه تر از فعالیت های گذشته فرد است که برای گزارش عملکرد شغلی فرد طراحی می شود. در حالی که CV رزومه ای است که بر فعالیت های پژوهشی آکادمیک فرد تاکید دارد.

دو سبک مشهور رزومه نویسی (آمریکایی و اروپایی)

معمولا دو سبک رزومه نویسی متفاوت داریم که دانشجویان به اقتضای دانشگاه هدف شان، یکی از آنها را (یا هر دو را) انتخاب می کنند: سبک آمریکای شمالی (American) و سبک اروپایی (Europass)

در سبک آمریکای شمالی، نسخه CV به لحاظ بصری ساده تر، فاقد عکس، و اغلب در یک فرمت سیاه و سفید است. در این سبک اطلاعات شخصی، ارائه نمی شود؛ از جمله مواردی چون سن، تاهل، تعداد فرزند، دین، قومیت، ملیت و … اما در سبک CV نویسی اروپایی که به Europass مشهور است، قالب های بصری و رنگی تعریف شده و همچنین شخص می تواند عکس و اطلاعات فردی را هم بگذارد.

پس زمانی که می خواهید رزومه تحصیلی تان را آماده کنید، حتما توجه داشته باشید که آیا می خواهید آن را به یک دانشگاه اروپایی بفرستید یا یک دانشگاه آمریکایی. دانشجویانی که برنامه جدی برای اپلای دارند، معمولا از هر دو سبک، یک نسخه CV برای خودشان آماده می کنند.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره رزومه تحصیلی یا CV داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

آنچه لازم است درباره رزومه تحصیلی یا CV بدانید

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

انگیزه نامه، یک فرصت استثنایی است که

به توجیه و رفع نواقص پرونده اپلای شما کمک می کند

«انگیزه نامه» اصطلاح مشهوری در پروسه اپلای است. با این حال ممکن است اصطلاح «Statement of Purpose» را با معادل های دیگر آن هم دیده باشید؛ از جمله: Letter of Intent، Personal statement، یا Autobiographical Statement. در عین حال، برای معادل آن در فارسی که معمولا به «انگیزه نامه» شناخته می شود، عبارت های دیگری هم پیشنهاد شده است، از جمله «بیانیه هدف» یا «اظهارنامه هدف». اما مهم است که توجه داشته باشید همه اینها تقریبا دارای یک معنا هستند و یک مساله را دنبال می کنند. معمولا از متقاضیان پذیرش درخواست می شود که علت علاقه مندی به تحصیل در دانشگاه مورد نظر خود را ذکر کنند. این کار در نامه ای به نام Statement of Purpose  انجام می شود که اصطلاحا به آن SOP می گویند.

یک انگیزه نامه خوب و شفاف بیانگر علایق واقعی شماست و مشخص می کند که شما تا چه اندازه برای تحصیل در رشته و مقطع مورد نظر، جدی و پیگیر هستید. انگیزه نامه باید نشان دهنده این موضوع باشد که شما از روی تصادف و شانس، رشته و دانشگاه مورد نظر را انتخاب نکرده اید و دلایلی برای انتخاب خود دارید که مستدل و منطقی اند.

اگر گزینه مصاحبه اسکایپی را کنار بگذاریم، شما در تمام پروسه اپلای، تنها یک بار فرصت آن را خواهید داشت که با داوران ارزیاب پرونده تان مستقیما صحبت کنید (البته یک صحبت مکتوب نه شفاهی!) و آن، در فرصت نگارش SOP یا انگیزه نامه است. به بیان دیگر، انگیزه نامه تنها سندی است که دست خود شماست و شما به واسطه آن می توانید با ادمیشن کامیتی مستقیما صحبت کنید. اهمیت SOP هم دقیقا از همین زاویه است. چون به شما امکان می دهد هر طور که صلاح می دانید و هر نکته ای که نمی شد در قالب کارنامه و CV و نمره زبان و غیره به داوران گفت را حالا بگویید. دانشجویان حرفه ای در پروسه اپلای، در زمان نگارش SOP، دقیقا این فرصت را مد نظر قرار می دهند و برای توضیح و توجیه ضعف ها و گپ های تحصیلی و GPA پایین و غیره ازSOP  استفاده می کنند.

SOP توصیف شما از زبان خودتان است؛ به عبارت دیگر، SOP شما را آن گونه که خودتان می بینید، به تصویر می کشد؛ و بنابراین نشانگر نقاط ضعف و قوت شماست؛ نشانگر این است که چه احساس و اندیشه ای راجع به گذشته خود دارید و در عین حال نشانگر این است که چگونه آینده خود را می بینید یا دوست دارید بسازید. به این ترتیب، می توان گفت SOP نشانگر مسیر گذشته، حال و آینده زندگی شماست (از قضا وجه تفاوت SOP با CV نیز همین مساله است، SOP برخلاف CV بیشتر گزارشگر آینده شماست تا گذشته شما)

یک SOP  استاندارد معمولا حدود ۵۰۰ تا ۸۰۰ کلمه (یک و نیم الی دو صفحه) است و بسیار مهم است که کاملا شخصی سازی شده (Personalized) باشد. معنی این حرف این است که SOP شما نمی تواند کپی از انگیزه نامه های دیگران باشد. چون SOP اساسا یک نوشته کاملا شخصی، بر اساس تجارب و دیدگاه ها و چشم اندازهای اصولی هر شخص است که قابلیت تعمیم به دیگران را ندارد. بنابراین حواستان به این نکته باشد که نباید روی نوشته های دیگران چندان حساب کنید (البته اگر هم بخواهید این کار را بکنید خیلی بعید است بتوانید بیشتر از ۵ جمله برداشت کنید!)

هرچقدر متن شما روان تر باشد موثرتر خواهد بود. به همین دلیل مشاوران اپلای معمولا توصیه می کنند برای نوشتن انگیزه نامه تان، ابتدا چند نمونه خوب را مطالعه کنید تا با ساختار SOP بیشتر آشنا شوید. همچنین لازم است متن انگیزه نامه تان را به لحاظ نگارش انگلیسی کنترل کنید. حتی اگر نگارش انگلیسی تان خوب است باز هم ریسک نکنید و نظر یک کارشناس انگلیسی را درباره متن تان بخواهید.

سوالات و محورهای SOP:

شما در انگیزه نامه به این پرسش ها پاسخ می دهید:

• هدف شما از تحصیل در این رشته و مقطع چیست؟
• هدف شما از تحصیل در این دانشگاه چیست؟
• چه پیش زمینه تحصیلی و تحقیقاتی و کاری نسبت به رشته مورد تقاضا دارید؟
• قصد دارید در زمان تحصیل در دانشگاه با کدام استاد چه فعالیتی را انجام دهید؟
• قصد دارید پس از دانش اموختگی، در چه حوزه هایی فعال شوید و چه موضوعات شغلی یا تحقیقاتی را در پیش بگیرید؟

ساختار انگیزه نامه:

انگیزه نامه هم به خاطر ساختار شخصی و انشایی که دارد، چندان پایبند به یک ساختار استاندارد نیست. با این حال، با توجه به اینکه به هر حال باید در این نوشته بعضی مسائل و پرسش ها پاسخ داده شود، بهتر است از یک ساختار کلی پیروی شود. به ترتیب زیر:

اگر فرض کنیم SOP ما دارای چهار پارگراف است، این پارگراف ها به ترتیب با اهداف زیر نوشته می شوند:

• پاراگراف اول، معرفی خودتان و بیان هدفتان از این انگیزه نامه است. در این پارگراف، که در حکم یک مقدمه برای ورود به بحث اصلی است، شما باید تصویر فردی مشتاق، مصمم و پرانگیزه را از خود نشان دهید.
• پاراگراف دوم بیان کننده سوابق تحصیلی شماست. در این بند سوابق تحصیلی و علمی خود را مطرح می کنید و نشان می دهید برای رسیدن به این پوزیشن خاص، مسیر درستی را طی کرده اید.
• پاراگراف سوم توصیفی از اهداف حرفه ای شما برای ورود به دانشگاه مقصد و شروع کار در پوزیشن مورد نظرتان است. در این پارگراف شما نشان می دهید که دقیقا می دانید چرا می خواهید وارد این دانشگاه و این پوزیشن خاص شوید و دقیقا می دانید که قرار است چه کار کنید.
• پاراگراف چهارم تشریح کننده برنامه و پلان شما برای آینده تان است. در این پارگراف توضیح می دهید که می خواهید از طریق ورود به این دانشگاه و این پوزیشن خاص، چه آینده ای را برای خودتان رقم بزنید.

و چند نکته پایانی …

در آخر خوب است به این نکته توجه داشته باشید که بهتر است متن انگیزه نامه تان خیلی طولانی نشود، چون در این صورت به احتمال زیاد خوانده نخواهد شد. از طرف دیگر یادتان باشد که برای هر دانشگاه یک انگیزه نامه مجزا تهیه کنید. نمی شود یک انگیزه نامه را برای همه دانشگاه ها فرستاد. و اینکه توجه داشته باشید که کارکرد و هدف SOP و CV را با همدیگر خلط نکنید. مثلا در SOP نباید جاهایی که قبلا در آنها کار کرده اید یا مهارت هایی که یاد گرفته اید را فهرست کنید. چیزی که مهم است اشاره کردن به یک یا دو مورد از موفقیت های گذشته تان است برای آنکه نشان دهید آن موفقیت ها شما را به موقعیت کنونی رسانده و اکنون با این اپلای جدید می خواهید در راستای همان عملکرد گذشته تان، آینده تان را بسازید.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره انگیزه نامه یا SOP داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

چطور یک انگیزه نامه (SoP) تاثیرگذار بنویسیم؟

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟

برای موفقیت در پذیرش تحصیلی تان،

لازم است نظر مثبت اساتیدتان را جلب کنید. اما راه حل آن چیست؟

توصیه نامه یا Letter of Recommendation نظر یک متخصص درباره شماست. به بیان دیگر، توصیه نامه قضاوت یک شخص سوم در مورد شماست که نشان می دهد شما در جایگاه آکادمیک تان، از دیدگاه یک متخصص چطور به نظر می رسید. توصیه نامه، نامه یا فرم کامل شده ای است از طرف استادی که شما را می شناسد و حاوی اطلاعاتی درباره شخصیت علمی و عملکرد تحصیلی شماست.

دانشگاه ها بر توصیه نامه تاکید زیادی دارند، چون توصیه نامه یک راه مطمئن و خیلی خوب برای شناسایی و ارزیابی دانشجوی متقاضی اپلای است. بنابراین یک توصیه نامه موفق همچون برگ برنده و یک امتیاز رقابتی مهم در فرآیند اخذ پذیرش شما است. اگر تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه های بین المللی دارید، از همین حالا به فکر دریافت توصیه نامه از اساتیدتان باشید.

غالب دانشگاه ها از شما ۳ توصیه نامه (و بعضی هم ۲ توصیه نامه) می خواهند که حداقل دوتا از آنها باید آکادمیک (یعنی از طرف اساتید دانشگاه) باشد؛ ایده آل این است که توصیه نامه ها توسط اساتیدی که شما در دوران کارشناسی یا کارشناسی ارشد به صورت مستقیم و بلندمدت با آنها همکاری داشته اید (مثلا استاد راهنما یا استاد مشاور) نوشته شود.

بعضی از دانشگاه ها این نامه را مستقیم و به صورت پستی می خواهند و برخی دیگر نیز فرم آماده ای دارند که از وبسایت آنها قابل بارگذاری است. در عین حال، امروزه دانشگاه ها به این سمت رفته اند که نقش دانشجو را در انتقال توصیه نامه کمرنگ کنند، به طوری که خود استاد از طریق ایمیل یا از طریق ورود به پورتال دانشگاه، توصیه نامه اش درباره دانشجو را برای دانشگاه می فرستد. به همین دلیل بسیاری از دانشگاه ها یک فرم خاص برای توصیه نامه به نام فرم Reference Letter دارند که باید توسط اساتید پر شود. در این فرم ها تعدادی پرسش پاسخ کوتاه، تعدادی پرسش از نوع نمره دهی، و تعدادی سوال باز وجود دارد. در پایان جایی هم برای توضیحات اضافه استاد در نظر گرفته شده است.

از آنجا که اساتید شما یا وقت، یا حال و حوصله یا توانایی پرکردن این فرم ها را ندارند، می توانید (و چه بسا بهتر است) از آنها بخواهید که برای شما یک توصیه نامه بنویسند و آن را برای همه دانشگاه ها بفرستید. تقریبا همه دانشگاه ها این مساله را قبول دارند. گاهی هم ناچارید توصیه نامه تان را خودتان بنویسید. به این معنا که استادتان که به شما اعتماد دارد از شما می خواهد متن توصیه نامه را بنویسید تا او بعد از مطالعه آن را امضا کند. اگر چنین موردی برای تان پیش آمد به آن به چشم یک فرصت نگاه کنید و مواردی که ضروری و مهم است را در توصیه نامه بگنجانید.

ساختار و اجزای توصیه نامه

توصیه نامه ها معمولا دارای سه بخش اصلی هستند.

بخش اول: اشاره به موضوع توصیه

دوم: اشاره به سابقه قبلی میان استاد و دانشجو و ذکر مدت و تاریخ دوره همکاری

سوم: اشاره به ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای دانشجو و توصیه او برای پوزیشن جدید

ویژگی های یک توصیه نامه استاندارد

خوب است توصیه نامه تان این ویژگی ها را داشته باشد:

• از طرف استادی که دارای یک جایگاه علمی و آکادمیک برجسته است نوشته شده باشد. چون جایگاه علمی و آکادمیک فرد توصیه کننده، مهم ترین شاخص ارزشمندی یک توصیه نامه است.
• توصیه نامه شما باید یک صفحه پر باشد. یعنی، استاد شما باید به اندازه یک صفحه در مورد شما حرف برای گفتن داشته باشد.
• استاد باید بدون اغراق و به شکلی مستند، ویژگی های علمی، اخلاقی، و حرفه ای شما را مورد تاکید و تایید قرار دهد.
• هنگام درخواست از اساتید برای نوشتن توصیه نامه، سرفصل نکات مهمی که می خواهید در توصیه نامه تان باشد، روی یک برگ در اختیار آنها قرار دهید تا در متن شان به آنها اشاره کنند.
• در صورتی که توصیه نامه به صورت ایمیلی ارسال می شود، لازم است ایمیل فرد توصیه کننده و ایمیلی که توصیه نامه از طریق آن ارسال می شود یک ایمیل دانشگاهی باشد (از ایمیل های عمومی خودداری شود).
• در صورتی که دانشگاه مقصد اجازه می دهد که توصیه نامه را خود شما ارسال کنید، سعی کنید از توصیه نامه هر استاد چند عدد (اصل) با امضای استاد داشته باشید تا هر بار برای یک توصیه نامه جدید به آنها مراجعه نکنید (نسخه زیراکس شده پذیرفته نمی شود)
• در توصیه نامه، باید جایگاه سازمانی فرد توصیه کننده، میزان آشنایی با دانشجو، آدرس و شماره تماس و پست الکترونیک وی درج شود و توصیه نامه هم حاوی لوگو و مهر سازمانی باشد. حتی بهتر است در صورتی که توصیه نامه پست می شود، استاد روی در پاکت توصیه نامه را امضا کند. در صورتی که توصیه نامه را پست می کنید یادتان باشد که توصیه نامه باید مهر و موم شده به دست دانشگاه مقصد برسد (یعنی باید در پاکت را چسب بزنید).

نکته آخری که خوب است در اینجا اشاره کنم این است که علاوه بر اینکه ساختار دریافت توصیه نامه در دانشگاه ها از حالت پستی خارج شده و بیشتر سازوکاری الکترونیک و آنلاین پیدا کرده، همچنین برخی از دانشگاه‌ها، ضمن تماس با نویسنده توصیه نامه‌ها، اعتبار و ارزش توصیه نامه‌های صادر شده را استعلام می‌کنند. به همین دلیل بهتر است هیچ گاه به فکر آماده کردن توصیه نامه‌های تقلبی و fake نباشید. چون اگر دانشگاه مقصد استعلام کند و معلوم شود که استاد چنین توصیه نامه ای را نفرستاده است، شما نه تنها ریجکت می شوید، بلکه مهم تر از آن، نام تان در بلک لیست رفته و فرصت ادامه تحصیل در کشور مقصدتان را برای مدت چند سال از دست خواهید داد.

امیدواریم بتوانید بهترین گزینه ها را برای اپلای و ادامه تحصیل در خارج از ایران انتخاب کنید. هر سوال یا مساله ای درباره توصیه نامه داشتید می توانید از طریق فرم رایگان مشاوره، و یا در بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.

توصیه نامه تحصیلی (LOR) چیست و در پروسه اپلای چه تاثیری دارد؟